Πλάτη πλάτη τέλος, θέλω ν’ απλωθώ
πάνω στο κρεβάτι μόνη μου εγώ.
Βγες απ’ το κορμί μου, από τη ζωή μου,
τέλειωσα με σένα, σ’ αποχαιρετώ.
Μόνη μου
χίλιες φορές με το σεντόνι μου,
κάνω ό,τι θέλω το κορμί μου,
με το μυαλό και την ψυχή μου.
Μόνη μου
χίλιες φορές με το σεντόνι μου,
παρέα με τον εαυτό μου,
χωρίς εσένανε, μωρό μου.
Το μαρτύριο τέλος, άντε στο καλό,
η ζωή περνάει, χάνουμε καιρό.
Το κρασί θ’ ανοίξω, μόνη θα το πιω
τώρα στην υγειά μου, θα ευχαριστηθώ
|
Pláti pláti télos, thélo n’ aplothó
páno sto kreváti móni mu egó.
Oges ap’ to kormí mu, apó ti zoí mu,
téliosa me séna, s’ apocheretó.
Móni mu
chílies forés me to sentóni mu,
káno ó,ti thélo to kormí mu,
me to mialó ke tin psichí mu.
Móni mu
chílies forés me to sentóni mu,
paréa me ton eaftó mu,
chorís esénane, moró mu.
To martírio télos, ánte sto kaló,
i zoí pernái, chánume keró.
To krasí th’ anikso, móni tha to pio
tóra stin igiá mu, tha efcharistithó
|