|
Νύχτωσε και απόψε έφεραν τα σύννεφα βροχή,
σ’ άρεσε θυμάμαι τον καιρό που είμασταν μαζί…
Άραγε που να `σαι πάνε τόσες μέρες μοναξιάς,
άραγε θυμάσαι ή αυτά που ζήσαμε ξεχνάς;
Να γινόταν να ‘ρθεις πίσω
μια στιγμή να σε αγγίξω
και ότι νιώθω να μπορούσα να σου πω.
Το όνειρό μου ν’ αναστήσεις έρωτά μου δυνατέ
και θα πείσω την καρδιά μου πως δεν έφυγες ποτέ…
Είναι οι αναμνήσεις, είναι τα ατέλειωτα γιατί…
Πως να σε ξεχάσω; Όλη η ζωή μου είσαι εσύ…
Βρέχει πάλι απόψε τη καρδιά μου κόψε να σωθεί
έμαθε κοντά σου και να σε ξεχάσει δεν μπορεί..
Να γινόταν να ‘ρθεις πίσω
μια στιγμή να σε αγγίξω
και ότι νιώθω να μπορούσα να σου πω.
Το όνειρό μου ν’ αναστήσεις έρωτά μου δυνατέ
και θα πείσω την καρδιά μου πως δεν έφυγες ποτέ..
|
Níchtose ke apópse éferan ta sínnefa vrochí,
s’ árese thimáme ton keró pu imastan mazí…
Άrage pu na `se páne tóses méres monaksiás,
árage thimáse í aftá pu zísame ksechnás;
Na ginótan na ‘rthis píso
mia stigmí na se angikso
ke óti niótho na borusa na su po.
To óniró mu n’ anastísis érotá mu dinaté
ke tha piso tin kardiá mu pos den éfiges poté…
Ine i anamnísis, ine ta atéliota giatí…
Pos na se ksecháso; Όli i zoí mu ise esí…
Oréchi páli apópse ti kardiá mu kópse na sothi
émathe kontá su ke na se ksechási den bori..
Na ginótan na ‘rthis píso
mia stigmí na se angikso
ke óti niótho na borusa na su po.
To óniró mu n’ anastísis érotá mu dinaté
ke tha piso tin kardiá mu pos den éfiges poté..
|
