|
Έχασα μαντήλι μ’ εκατό φλουριά
κι έμαθα πως το ‘χει η κόρη του παπά.
Δωσ’ μου το μαντήλι, κράτα τα φλουριά
μην το μάθει η αγάπη μου και δε με θέλει πια.
Κόκκινο μαντήλι και μεταξωτό,
σου ‘πεσε μικρούλα μου μέσα στο χορό.
Σκύψε να το πάρεις και μη το κρατάς,
γιατί κούκλα μου χρυσή, δε θα με χαρείς.
Τι θέλεις να σου κάνω, τι θέλεις να σου ειπώ
αφού λεφτά δεν έχω να σε στεφανωθώ.
Πες το της μαμάς σου λεφτά δεν παίρνω εγώ
τα έξοδα του γάμου να σε στεφανωθώ.
|
Έchasa mantíli m’ ekató fluriá
ki ématha pos to ‘chi i kóri tu papá.
Dos’ mu to mantíli, kráta ta fluriá
min to máthi i agápi mu ke de me théli pia.
Kókkino mantíli ke metaksotó,
su ‘pese mikrula mu mésa sto choró.
Skípse na to páris ke mi to kratás,
giatí kukla mu chrisí, de tha me charis.
Ti thélis na su káno, ti thélis na su ipó
afu leftá den écho na se stefanothó.
Pes to tis mamás su leftá den perno egó
ta éksoda tu gámu na se stefanothó.
|
