|
Ο καλύτερος πελάτης
στης νυχτιάς την αγορά
έχω γίνει από τότε
που μου έφυγες μακριά.
Κι όσα έχω και δεν έχω
τα ξοδεύω κάθε βράδυ
και σαν βάλτος με ρουφάει
λίγο λίγο το σκοτάδι.
Κι αν τη λένε αλητεία
της νυχτιάς την πελατεία
δεν με νοιάζει κι ούτε δίνω
μία στάλα σημασία.
Ο καλύτερος πελάτης
στης νυχτιάς την αγορά
θα `μαι όσο θα μου λείπει
η δική σου η καρδιά.
Κι αν ποτέ δεν ξαναέρθει
την αγάπη να μου δώσει
θα αφήσω τη ζωή μου
στο σκοτάδι να τελειώσει.
Κι αν τη λένε αλητεία
της νυχτιάς την πελατεία
δεν με νοιάζει κι ούτε δίνω
μία στάλα σημασία.
|
O kalíteros pelátis
stis nichtiás tin agorá
écho gini apó tóte
pu mu éfiges makriá.
Ki ósa écho ke den écho
ta ksodevo káthe vrádi
ke san váltos me rufái
lígo lígo to skotádi.
Ki an ti léne alitia
tis nichtiás tin pelatia
den me niázi ki ute díno
mía stála simasía.
O kalíteros pelátis
stis nichtiás tin agorá
tha `me óso tha mu lipi
i dikí su i kardiá.
Ki an poté den ksanaérthi
tin agápi na mu dósi
tha afíso ti zoí mu
sto skotádi na teliósi.
Ki an ti léne alitia
tis nichtiás tin pelatia
den me niázi ki ute díno
mía stála simasía.
|
