|
Κοίτα τι άδικη που είναι η ζωή
η αδερφή σου μου έχει γίνει εμμονή
πρώτη φορά σου λέω έχω ερωτευτεί
και το πρόβλημα είσαι εσύ
Στο σπίτι σου όταν παίρνω στο σταθερό
μπας και σηκώσει εκείνη το ακουστικό
πόσο θα ήθελα να ήταν εδώ
σφιχτά να την κρατώ
Για δεύτερη φορά θα στο πω πως δεν παίζω
και μη μου κάνεις πια τον τρελό τον Κινέζο
Βγαίνω μια βόλτα έξω να ξεχαστώ
κι είναι για ψώνια με μια φίλη μόνο
όμως δε βρίσκω πάλι κάτι να πω
λέω “γεια” και προχωρώ
Για δεύτερη φορά θα στο πω πως δεν παίζω
και μη μου κάνεις πια τον τρελό τον Κινέζο
Και εκεί που λέω όλα πάνε στραβά
βρίσκω κουράγιο και γυρίζω ξανά
την πιάνω και τη φιλάω ξαφνικά
και μου ρίχνει μια μπουνιά
Για πρώτη μου φορά ένιωσα πως τα παίζω
γι’ αυτό και έφυγα κι έκανα τον Κινέζο
|
Kita ti ádiki pu ine i zoí
i aderfí su mu échi gini emmoní
próti forá su léo écho erotefti
ke to próvlima ise esí
Sto spíti su ótan perno sto statheró
bas ke sikósi ekini to akustikó
póso tha íthela na ítan edó
sfichtá na tin krató
Gia defteri forá tha sto po pos den pezo
ke mi mu kánis pia ton treló ton Kinézo
Ogeno mia vólta ékso na ksechastó
ki ine gia psónia me mia fíli móno
ómos de vrísko páli káti na po
léo “gia” ke prochoró
Gia defteri forá tha sto po pos den pezo
ke mi mu kánis pia ton treló ton Kinézo
Ke eki pu léo óla páne stravá
vrísko kurágio ke girízo ksaná
tin piáno ke ti filáo ksafniká
ke mu ríchni mia buniá
Gia próti mu forá éniosa pos ta pezo
gi’ aftó ke éfiga ki ékana ton Kinézo
|
