Ο μανάβης (Το γαϊδουράκι) | O manávis (To gaiduráki)

Με το γαϊδουράκι μου στις γειτονιές γυρίζω
και με φωνές το είδος μου παντού διαφημίζω

Εδώ μπανάνα, εδώ μπανάνα
που χάνει το παιδί τη μάνα,
εδώ βερίκοκα, εδώ κοντούλες
για κυράδες και για δούλες

Εεεπ Ππρρρρρ

Εγώ το γαϊδουράκι μου με φίλο δεν αλλάζω,
καμαρωτός το περπατώ και το ψωμί μου βγάζω

Εδώ πεπόνι, εδώ πεπόνι
το τρώει ο γέρος και ξανανιώνει,
εδώ τα σύκα, εδώ τα σύκα
απ’ τις συκιές που στάζουνε γλύκα

Εεεπ Ππρρρρρ

Στο μαναβάκο τρέχουνε κορίτσια και κυράδες
και κάνω εγώ χρυσές δουλειές μέσα στους μαχαλάδες

Εδώ σταφύλι από τ’ αμπέλι
όποιος θα φάει και άλλα θέλει,
εδώ γιαρμάδες, εδώ αχλάδια
τα τρως, δε θέλεις φιλιά και χάδια

Me to gaiduráki mu stis gitoniés girízo
ke me fonés to idos mu pantu diafimízo

Edó banána, edó banána
pu cháni to pedí ti mána,
edó veríkoka, edó kontules
gia kirádes ke gia dules

Eeep Pprrrrr

Egó to gaiduráki mu me fílo den allázo,
kamarotós to perpató ke to psomí mu vgázo

Edó pepóni, edó pepóni
to trói o géros ke ksananióni,
edó ta síka, edó ta síka
ap’ tis sikiés pu stázune glíka

Eeep Pprrrrr

Sto manaváko tréchune korítsia ke kirádes
ke káno egó chrisés duliés mésa stus machaládes

Edó stafíli apó t’ abéli
ópios tha fái ke álla théli,
edó giarmádes, edó achládia
ta tros, de thélis filiá ke chádia