|
Έχετε εσείς τη σιγουριά
κι εμείς την ευκαιρία,
εσάς σας κάνουν τα λεφτά
κι εμάς η ιστορία.
Εσείς στολήν επίσημον
κι εμείς χωρίς λιμάνι,
χάριν σ’ εμάς υπάρχετε,
που φτιάχνουμε χαρμάνι.
Μας κερδίσατε, σπίτια κλείσατε,
δε μας τη χαρίσατε,
μας κερδίσατε, μπλόκα στήσατε,
μα δε μας νικήσατε.
Έχουν εσάς για νικητές,
εμάς για ηττημένους,
εσάς για παίχτες ισχυρούς,
εμάς για πεταμένους.
Έχετε εσείς τις φυλακές
και τις μεγάλες κόρδες,
έχουμ’ εμείς τον ουρανό,
τις μούσες και τις πρόκες.
Μας κερδίσατε, μπλόκια στήσατε,
μα δε μας λυγίσατε,
μας κερδίσατε και μας φτύσατε,
αλλά δε μας σβήσατε.
Εσείς με τα συντάγματα
κι εμείς παιδιά του δρόμου,
εμείς δεσμώτες του νταλγκά
κι εσείς του αστυνόμου.
Πήγατε εσείς στα μέγαρα
κι εμείς στα κουτουκάκια,
μα έχουμε σπίρτο στην ψυχή,
σας καίμε τα τσαρδάκια.
Μας κερδίσατε και μας ψήσατε,
αλλά δε μας πείσατε,
μας κερδίσατε, μας πατήσατε,
μα δε μας νικήσατε.
|
Έchete esis ti siguriá
ki emis tin efkería,
esás sas kánun ta leftá
ki emás i istoría.
Esis stolín epísimon
ki emis chorís limáni,
chárin s’ emás ipárchete,
pu ftiáchnume charmáni.
Mas kerdísate, spítia klisate,
de mas ti charísate,
mas kerdísate, blóka stísate,
ma de mas nikísate.
Έchun esás gia nikités,
emás gia ittiménus,
esás gia pechtes ischirus,
emás gia petaménus.
Έchete esis tis filakés
ke tis megáles kórdes,
échum’ emis ton uranó,
tis muses ke tis prókes.
Mas kerdísate, blókia stísate,
ma de mas ligisate,
mas kerdísate ke mas ftísate,
allá de mas svísate.
Esis me ta sintágmata
ki emis pediá tu drómu,
emis desmótes tu ntalgká
ki esis tu astinómu.
Pígate esis sta mégara
ki emis sta kutukákia,
ma échume spírto stin psichí,
sas keme ta tsardákia.
Mas kerdísate ke mas psísate,
allá de mas pisate,
mas kerdísate, mas patísate,
ma de mas nikísate.
|
