|
Τις νύχτες δεν μπορώ
με μπαρ χλιαρό
τα “όχι”, τα “μη”
τη γκρίζα ζωή
Γουστάρω φωτιά
να ζω δυνατά
δε θέλω φραγμούς
και ροζ δισταγμούς
Τις νύχτες ζητώ
τραγούδι, χορό
σφηνάκι, φιλί
βρεγμένο κορμί
Γουστάρω ροκιά
να παίζω μωρά
με φώτα, καπνούς
και φλου συνδυασμούς
Όλα είναι μια φυγή
μια φυγή υστερική
αναστολές δε θέλω
στο ‘χω πει
Έλα τώρα πιο κοντά
έλα πάμε μακριά
σε ταξίδι ηδονής
και ζάλης
Τέρμα στις ζαβολιές
παραμύθια μη λες
σ’ αγαπώ, μ’ αγαπάς
και φτάνει
Τέρμα στις ζαβολιές
και στις αναβολές
στην αγάπη κανείς
δεν χάνει
|
Tis níchtes den boró
me bar chliaró
ta “óchi”, ta “mi”
ti gkríza zoí
Gustáro fotiá
na zo dinatá
de thélo fragmus
ke roz distagmus
Tis níchtes zitó
tragudi, choró
sfináki, filí
vregméno kormí
Gustáro rokiá
na pezo morá
me fóta, kapnus
ke flu sindiasmus
Όla ine mia figí
mia figí isterikí
anastolés de thélo
sto ‘cho pi
Έla tóra pio kontá
éla páme makriá
se taksídi idonís
ke zális
Térma stis zavoliés
paramíthia mi les
s’ agapó, m’ agapás
ke ftáni
Térma stis zavoliés
ke stis anavolés
stin agápi kanis
den cháni
|
