Μια ματιά κι εγώ χαμογελώ,
μια ματιά κι αλλάζεις τον καημό.
Μια ματιά, γλυκιά λαβωματιά,
είναι δυο ζωές κι άλλη μια.
Όταν με κοιτάζεις λιώνω,
με τα μάτια σου μου κάνεις έρωτα.
Κι όταν σε κοιτάζω νιώθω
πως τα βράδια μας θα ’ναι αξημέρωτα.
Όταν με κοιτάζεις λιώνω,
με τα μάτια σου μου κάνεις έρωτα.
Κι όταν σε κοιτάζω νιώθω
φανερά θα γίνουν τ’ αφανέρωτα.
Μια καρδιά στα χέρια σου κρατάς,
σου μιλώ κι εσύ χαμογελάς.
Με κοιτάς κι αυτό είναι αρκετό
για να γεννηθεί τ’ όνειρο.
Όταν με κοιτάζεις λιώνω,
με τα μάτια σου μου κάνεις έρωτα.
Κι όταν σε κοιτάζω νιώθω
πως τα βράδια μας θα ’ναι αξημέρωτα.
Όταν με κοιτάζεις λιώνω,
με τα μάτια σου μου κάνεις έρωτα.
Κι όταν σε κοιτάζω νιώθω
φανερά θα γίνουν τ’ αφανέρωτα.
|
Mia matiá ki egó chamogeló,
mia matiá ki allázis ton kaimó.
Mia matiá, glikiá lavomatiá,
ine dio zoés ki álli mia.
Όtan me kitázis lióno,
me ta mátia su mu kánis érota.
Ki ótan se kitázo niótho
pos ta vrádia mas tha ’ne aksimérota.
Όtan me kitázis lióno,
me ta mátia su mu kánis érota.
Ki ótan se kitázo niótho
fanerá tha ginun t’ afanérota.
Mia kardiá sta chéria su kratás,
su miló ki esí chamogelás.
Me kitás ki aftó ine arketó
gia na gennithi t’ óniro.
Όtan me kitázis lióno,
me ta mátia su mu kánis érota.
Ki ótan se kitázo niótho
pos ta vrádia mas tha ’ne aksimérota.
Όtan me kitázis lióno,
me ta mátia su mu kánis érota.
Ki ótan se kitázo niótho
fanerá tha ginun t’ afanérota.
|