|
Στην μέση ενός μικρού σπιτιού, που ‘χω νοικιάσει
το γέλιο ενός μωρού παιδιού με έχει αγκαλιάσει.
Τα ζήτησα όλα απ’ τη ζωή μου, τα πλήρωσα με την ψυχή μου
να έχει ένα τόπο η καρδιά πριν να γεράσει.
Μα έχει πανσέληνο απόψε κι είναι ωραία
είναι αλλιώτικη η σιωπή χωρίς παρέα.
Δεν νιώθω θλίψη, μα μου’χει λείψει
το κοριτσάκι αυτό που αγάπησες τυχαία.
Δεν νιώθω θλίψη, μα μου ‘χει λείψει
το λάγνο ψέμα σου που τα ‘κανε όλα ωραία.
Είναι σκληρό για μια γυναίκα να ‘ναι μόνη
στο λέω τώρα που η αλήθεια δε θυμώνει.
Όση και να ‘ναι η δύναμή μου, θέλω έναν άνθρωπο μαζί μου
Η μοναξιά στήνει παγίδες και πληγώνει.
Μα έχει πανσέληνο απόψε κι είναι ωραία
το σπίτι μου έρημο να κάνουμε παρέα.
Δεν νιώθω θλίψη, μα μου ‘χει λείψει
το κοριτσάκι αυτό που αγάπησες τυχαία.
Δεν νιώθω θλίψη, μα μου ‘χει λείψει
το λάγνο ψέμα σου που τα ‘κανε όλα ωραία.
|
Stin mési enós mikru spitiu, pu ‘cho nikiási
to gélio enós moru pediu me échi agkaliási.
Ta zítisa óla ap’ ti zoí mu, ta plírosa me tin psichí mu
na échi éna tópo i kardiá prin na gerási.
Ma échi pansélino apópse ki ine orea
ine alliótiki i siopí chorís paréa.
Den niótho thlípsi, ma mu’chi lipsi
to koritsáki aftó pu agápises tichea.
Den niótho thlípsi, ma mu ‘chi lipsi
to lágno pséma su pu ta ‘kane óla orea.
Ine skliró gia mia gineka na ‘ne móni
sto léo tóra pu i alíthia de thimóni.
Όsi ke na ‘ne i dínamí mu, thélo énan ánthropo mazí mu
I monaksiá stíni pagides ke pligóni.
Ma échi pansélino apópse ki ine orea
to spíti mu érimo na kánume paréa.
Den niótho thlípsi, ma mu ‘chi lipsi
to koritsáki aftó pu agápises tichea.
Den niótho thlípsi, ma mu ‘chi lipsi
to lágno pséma su pu ta ‘kane óla orea.
|
