|
Την τελευταία μας βραδιά
πέταξες κάτω τα κλειδιά
και άνοιξες την πόρτα
έγινε τ’ όνειρο βροχή
κι η πληγωμένη μου ψυχή
βαθιά μου φάλτσα νότα
Πες μου τι πες μου τι
τι θα γίνει γιατί
αν σε χάσω τον κόσμο τον χάνω
Πες μου τι πες μου τι
τι να κάνω γιατί
αν σε χάσω μπορεί να πεθάνω
Έτσι αφόρητα εσύ άφησες μια καρδιά μισή
να κλαίει στο κορμί μου
σ’ ένα λαβύρινθο εγώ τώρα σκιές να κυνηγώ
να ψάχνω τη ζωή μου
Πες μου τι πες μου τι
τι θα γίνει γιατί
αν σε χάσω τον κόσμο μου χάνω
Πες μου τι πες μου τι
τι να κάνω γιατί
αν σε χάσω μπορεί να πεθάνω
|
Tin teleftea mas vradiá
pétakses káto ta klidiá
ke ánikses tin pórta
égine t’ óniro vrochí
ki i pligoméni mu psichí
vathiá mu fáltsa nóta
Pes mu ti pes mu ti
ti tha gini giatí
an se cháso ton kósmo ton cháno
Pes mu ti pes mu ti
ti na káno giatí
an se cháso bori na petháno
Έtsi afórita esí áfises mia kardiá misí
na klei sto kormí mu
s’ éna lavírintho egó tóra skiés na kinigó
na psáchno ti zoí mu
Pes mu ti pes mu ti
ti tha gini giatí
an se cháso ton kósmo mu cháno
Pes mu ti pes mu ti
ti na káno giatí
an se cháso bori na petháno
|
