|
Άλλαξε ύφος, και μη μπερδεύεσαι με πρέπει και με ίσως
να `σαι κοντά μου γούστα δικά μου να φοράς
πόσο μου αρέσει να γελάς
Κάτι θα αλλάξει και δε χρειάζεται σ’ όλα να βρεις τάξη
είμαστε εντάξει για μας τους δύο να μιλάς
πόσο μου αρέσει να γελάς
Ζήσε το χρόνο,
και δε χωράει η ζωή μας άλλο πόνο
είναι σπουδαίο να σ’ αγαπώ να μ’ αγαπάς
πόσο μου αρέσει να γελάς
Κλείσε τα μάτια, οδήγησε με στης καρδιάς τα μονοπάτια
πόσο αξίζει ένα φιλί όταν διψάς
πόσο μου αρέσει να γελάς
Μιζέρια πλήξη, κλειστό παράθυρο που δεν μπορεί ν’ ανοίξει
δεν είναι λίγο σε τόσα λίγα να χωράς
πόσο μου αρέσει να γελάς
Φιλοσοφίες, φυλακισμένη η ζωή με θεωρίες
μια καλημέρα το πρωί όταν ξυπνάς
πόσο μου αρέσει να γελάς
|
Άllakse ífos, ke mi berdevese me prépi ke me ísos
na `se kontá mu gusta diká mu na forás
póso mu arési na gelás
Káti tha alláksi ke de chriázete s’ óla na vris táksi
imaste entáksi gia mas tus dío na milás
póso mu arési na gelás
Zíse to chróno,
ke de chorái i zoí mas állo póno
ine spudeo na s’ agapó na m’ agapás
póso mu arési na gelás
Klise ta mátia, odígise me stis kardiás ta monopátia
póso aksízi éna filí ótan dipsás
póso mu arési na gelás
Mizéria plíksi, klistó paráthiro pu den bori n’ aniksi
den ine lígo se tósa líga na chorás
póso mu arési na gelás
Filosofíes, filakisméni i zoí me theoríes
mia kaliméra to pri ótan ksipnás
póso mu arési na gelás
|
