Γιατί πιο πριν να μην σ’ έχω γνωρίσει | Giatí pio prin na min s’ écho gnorísi

Ήρθαν οι ρυτίδες
σβήσαν οι ελπίδες
φάνηκαν τα ήθη
που ο χρόνος ρίχνει.

Κι όμως ένα βράδυ
ήρθες σαν το χάδι
μου ‘πες μ’ αγαπάς
και για με πονάς.

Και μου είπες έλα
στης ζωής την τρέλα
κάποιο δάκρυ κύλησε
κι η καρδιά μου λύγισε.

Γιατί πιο πριν να μην σ’ έχω γνωρίσει
όταν μπορούσε η καρδιά μου να μιλά
και να σου τάζει χίλια πράγματα τρελά.

Γιατί πιο πριν να μην σ’ έχω γνωρίσει
είναι η αγάπη μας αταίριαστη, δειλή
φύγε μακριά μου πριν με πληγώσεις πιο πολύ.

Ήrthan i ritídes
svísan i elpídes
fánikan ta íthi
pu o chrónos ríchni.

Ki ómos éna vrádi
írthes san to chádi
mu ‘pes m’ agapás
ke gia me ponás.

Ke mu ipes éla
stis zoís tin tréla
kápio dákri kílise
ki i kardiá mu lígise.

Giatí pio prin na min s’ écho gnorísi
ótan boruse i kardiá mu na milá
ke na su tázi chília prágmata trelá.

Giatí pio prin na min s’ écho gnorísi
ine i agápi mas ateriasti, dilí
fíge makriá mu prin me pligósis pio polí.