Μες τα μάτια σε κοιτάω
σου λέω πως σ’ αγαπάω
κι εσύ δε με πιστεύεις.
Σου λέω πως χώρια σου δε ζω
πως για σένα θα ’μαι εδώ
δε το καταλαβαίνεις
Μου λες πως χόρτασες τα λόγια
πως πήρες στεναχώρια
και πως το ‘χεις πληρώσει.
Μου λες δε θέλεις να μιλάω
να λέω πως σ’ αγαπάω
γιατί σ’έχουν πληγώσει.
Μα πως να μη σου το πω ότι εγώ
μαζί σου ένα όνειρο ζω
Που να σου ορκιστώ αφού και το Θεό
να ρωτήσεις θα σου πει σ’ αγαπώ.
Μου λες πως έδωσες αγάπη
μα δεν πήρες πίσω κάτι
και το ’χεις μετανιώσει
Μου λες δε θέλεις να μιλάω
να λέω πως σ’ αγαπάω
γιατί σ’ έχουν πληγώσει.
Μα πως να μη σου το πω ότι εγώ
μαζί σου ένα όνειρο ζω
Που να σου ορκιστώ αφού και το Θεό
να ρωτήσεις θα σου πει σ’ αγαπώ.
|
Mes ta mátia se kitáo
su léo pos s’ agapáo
ki esí de me pistevis.
Su léo pos chória su de zo
pos gia séna tha ’me edó
de to katalavenis
Mu les pos chórtases ta lógia
pos píres stenachória
ke pos to ‘chis plirósi.
Mu les de thélis na miláo
na léo pos s’ agapáo
giatí s’échun pligósi.
Ma pos na mi su to po óti egó
mazí su éna óniro zo
Pu na su orkistó afu ke to Theó
na rotísis tha su pi s’ agapó.
Mu les pos édoses agápi
ma den píres píso káti
ke to ’chis metaniósi
Mu les de thélis na miláo
na léo pos s’ agapáo
giatí s’ échun pligósi.
Ma pos na mi su to po óti egó
mazí su éna óniro zo
Pu na su orkistó afu ke to Theó
na rotísis tha su pi s’ agapó.
|