Το όμορφο ξημέρωμα το έχω διαιρέσει.
Νύχτα μισή, μέρα μισή και ένα καρφί στην μέση.
Με τσάκισε, με πλήγωσε μα το ‘χω συγχωρέσει.
Τι είναι το ξημέρωμα το νοιώθει όποιος πονέσει
Καληνύχτα δεν λέω ούτε καν καλημέρα
Για την νύχτα είναι αργά και νωρίς για την μέρα
Ξημέρωμα σε έχασα
πως χαιρετάνε ξέχασα
Το όμορφο ξημέρωμα το έχω αγαπήσει.
Κάθε στιγμή κάθε λεπτό μαζί του έχω ζήσει.
Χωρίς τον ήλιο τον ζεστό, χωρίς βαθύ σκοτάδι
Μόνο τα φώτα ξέμειναν να καίνε από το βράδυ
Καληνύχτα δεν λέω ούτε καν καλημέρα
Για την νύχτα είναι αργά και νωρίς για την μέρα.
Ξημέρωμα σε έχασα
πως χαιρετάνε ξέχασα
Ξημέρωμα σε έχασα
πως χαιρετάνε ξέχασα
|
To ómorfo ksiméroma to écho dierési.
Níchta misí, méra misí ke éna karfí stin mési.
Me tsákise, me plígose ma to ‘cho sigchorési.
Ti ine to ksiméroma to nióthi ópios ponési
Kaliníchta den léo ute kan kaliméra
Gia tin níchta ine argá ke norís gia tin méra
Ksiméroma se échasa
pos cheretáne kséchasa
To ómorfo ksiméroma to écho agapísi.
Káthe stigmí káthe leptó mazí tu écho zísi.
Chorís ton ílio ton zestó, chorís vathí skotádi
Móno ta fóta kséminan na kene apó to vrádi
Kaliníchta den léo ute kan kaliméra
Gia tin níchta ine argá ke norís gia tin méra.
Ksiméroma se échasa
pos cheretáne kséchasa
Ksiméroma se échasa
pos cheretáne kséchasa
|