Ήθελα απόψε να σε δω
να πούμε δυο κουβέντες
κι ήταν το σπίτι σου κλειστό
και δεν υπήρχε φως.
Μόνο ο αέρας πέρναγε
και χτύπαγε τις τέντες
και ο καπνός στο στόμα μου
γινόταν πιο στυφός.
Σ’ ένα χαρτάκι έγραψα
“Σε σκέφτομαι ακόμα, καληνύχτα”.
Κάτω απ’ την πόρτα το ’ριξα
και χάθηκα ξανά μέσα στη νύχτα.
Σ’ ένα χαρτάκι έγραψα
“Σε σκέφτομαι, δεν έχω που να πάω”,
γιατί ακόμα,
γιατί ακόμα σ’ αγαπάω.
Όταν νιώσεις την ανάγκη
να με δεις όπως και πρώτα,
θα ’χω ανοιχτή για σένα
πάντα της καρδιάς την πόρτα.
Έκανα πρώτος την αρχή
μετά το χωρισμό μας,
ήρθα στο σπίτι σου ξανά
για λίγο να σε δω.
Μα ο βοριάς που πέρασε
στο δρόμο το δικό μας
μου είπε η αγάπη μας
δε μένει πια εδώ.
Σ’ ένα χαρτάκι έγραψα
“Σε σκέφτομαι ακόμα, καληνύχτα”.
Κάτω απ’ την πόρτα το ’ριξα
και χάθηκα ξανά μέσα στη νύχτα.
Σ’ ένα χαρτάκι έγραψα
“Σε σκέφτομαι, δεν έχω που να πάω”,
γιατί ακόμα,
γιατί ακόμα σ’ αγαπάω.
Όταν νιώσεις την ανάγκη
να με δεις όπως και πρώτα,
θα ’χω ανοιχτή για σένα
πάντα της καρδιάς την πόρτα
|
Ήthela apópse na se do
na pume dio kuvéntes
ki ítan to spíti su klistó
ke den ipírche fos.
Móno o aéras pérnage
ke chtípage tis téntes
ke o kapnós sto stóma mu
ginótan pio stifós.
S’ éna chartáki égrapsa
“Se skéftome akóma, kaliníchta”.
Káto ap’ tin pórta to ’riksa
ke cháthika ksaná mésa sti níchta.
S’ éna chartáki égrapsa
“Se skéftome, den écho pu na páo”,
giatí akóma,
giatí akóma s’ agapáo.
Όtan niósis tin anágki
na me dis ópos ke próta,
tha ’cho anichtí gia séna
pánta tis kardiás tin pórta.
Έkana prótos tin archí
metá to chorismó mas,
írtha sto spíti su ksaná
gia lígo na se do.
Ma o voriás pu pérase
sto drómo to dikó mas
mu ipe i agápi mas
de méni pia edó.
S’ éna chartáki égrapsa
“Se skéftome akóma, kaliníchta”.
Káto ap’ tin pórta to ’riksa
ke cháthika ksaná mésa sti níchta.
S’ éna chartáki égrapsa
“Se skéftome, den écho pu na páo”,
giatí akóma,
giatí akóma s’ agapáo.
Όtan niósis tin anágki
na me dis ópos ke próta,
tha ’cho anichtí gia séna
pánta tis kardiás tin pórta
|