Βράδιασε.
Μακριά σου η ζωή μου πάλι άδειασε.
Βγήκα με φίλους μου ξανά
να βρω παρηγοριά
μα τι άλλαξε.
Κι άντε πες ότι ξεχνάω
όσο έξω τριγυρνάω
μα το χάραμα που θα ‘ρθει σε ρωτάω.
Για πες μου σε ποιο σπίτι να γυρίσω
που μοιάζει φυλακή και πως να ζήσω
χωρίς ν’ ακούω στην πόρτα τα κλειδιά σου,
τα βήματά σου…
Τα βήματά σου.
Για πες μου σε ποιο σπίτι να γυρίσω,
τα άδεια του δωμάτια να αντικρίσω
που είναι ποτισμένα απ’ τ’ άρωμά σου
κι απ’ τα φιλιά σου…
Κι απ’ τα φιλιά σου.
Ξέφυγε,
για λίγο το μυαλό μακριά σου έφυγε.
Ξεγέλασα τις ώρες που μοιάζαν ανηφόρες
και τι έγινε
που ξεχάστηκα για λίγο.
Τώρα πάλι καταλήγω
σ’ ότι ήθελα όλη νύχτα ν’ αποφύγω.
Για πες μου σε ποιο σπίτι να γυρίσω
που μοιάζει φυλακή και πως να ζήσω
χωρίς ν’ ακούω στην πόρτα τα κλειδιά σου,
τα βήματά σου…
Τα βήματά σου.
Για πες μου σε ποιο σπίτι να γυρίσω,
τα άδεια του δωμάτια να αντικρίσω
που είναι ποτισμένα απ’ τ’ άρωμά σου
κι απ’ τα φιλιά σου…
Κι απ’ τα φιλιά σου.
|
Orádiase.
Makriá su i zoí mu páli ádiase.
Ogíka me fílus mu ksaná
na vro parigoriá
ma ti állakse.
Ki ánte pes óti ksechnáo
óso ékso trigirnáo
ma to chárama pu tha ‘rthi se rotáo.
Gia pes mu se pio spíti na giríso
pu miázi filakí ke pos na zíso
chorís n’ akuo stin pórta ta klidiá su,
ta vímatá su…
Ta vímatá su.
Gia pes mu se pio spíti na giríso,
ta ádia tu domátia na antikríso
pu ine potisména ap’ t’ áromá su
ki ap’ ta filiá su…
Ki ap’ ta filiá su.
Kséfige,
gia lígo to mialó makriá su éfige.
Ksegélasa tis óres pu miázan anifóres
ke ti égine
pu ksechástika gia lígo.
Tóra páli katalígo
s’ óti íthela óli níchta n’ apofígo.
Gia pes mu se pio spíti na giríso
pu miázi filakí ke pos na zíso
chorís n’ akuo stin pórta ta klidiá su,
ta vímatá su…
Ta vímatá su.
Gia pes mu se pio spíti na giríso,
ta ádia tu domátia na antikríso
pu ine potisména ap’ t’ áromá su
ki ap’ ta filiá su…
Ki ap’ ta filiá su.
|