|
Η Ελένη από τη Σπάρτη
γράμμα δώδεκα θεών
μελετούσε το Σωκράτη
έπαιζε κι ακορντεόν.
Στις πορτοκαλιές Του Άργους
με τη Μαίρη απ’ τη Συρία
διασκέδασε τρεις μάγους
να την κάνουνε αγία.
Κι η Ελένη, αχ Ελένη
εκοιμήθη εν ηρεμία
μα η Μαρία φωτιά αναμμένη
άλλαξε τη συμφωνία.
Η Ελένη τρώει το κόσμο
τη Μαρία να βρει αλλά
ερωτεύεται στο δρόμο
μ’ ένα Ρώσο παιδαρά.
Τρελαμένη με τον τύπο
που της άλλαξε τα φώτα
στης Γεσθημανής τον κήπο
τόνους έχει σελιρότα.
Κι η Ελένη κοίτα τέλος,
κάνει γάμο Στο Παγκράτι
κι απ’ της εκκλησιάς το τέμπλο
η Μαρία της κλείνει μάτι.
|
I Eléni apó ti Spárti
grámma dódeka theón
meletuse to Sokráti
épeze ki akornteón.
Stis portokaliés Tu Άrgus
me ti Meri ap’ ti Siría
diaskédase tris mágus
na tin kánune agia.
Ki i Eléni, ach Eléni
ekimíthi en iremía
ma i María fotiá anamméni
állakse ti simfonía.
I Eléni trói to kósmo
ti María na vri allá
erotevete sto drómo
m’ éna Róso pedará.
Trelaméni me ton típo
pu tis állakse ta fóta
stis Gesthimanís ton kípo
tónus échi seliróta.
Ki i Eléni kita télos,
káni gámo Sto Pagkráti
ki ap’ tis ekklisiás to téblo
i María tis klini máti.
|
