|
Σπίτια κλείνεις και δε δίνεις
σημασία αν αφήνεις πίσω σου
όταν φεύγεις την καταστροφή
Μην μου πεις “οι άλλοι φταίνε”
που τα δάκρυα τούς καίνε
και τα πίνουν στη δική σου επιστροφή
Αν σε δικάσουν άνθρωποι
στον τοίχο θα σε στήσουν
αν σε δικάσουν άγγελοι
στην κόλαση θα πας
Ακόμη και στην έρημο
νσ πουν, να σ’ εξορίσουν
και πάλι σπίτια θα `κλεινες
αφού δεν αγαπάς
δεν ξέρεις ν’ αγαπάς
Σπίτια κλείνεις όταν σβήνεις
άλλα φώτα για να μείνεις
κάπου αλλού, μια νύχτα
σ’ άλλη αγκαλιά
Στοίβες είναι τα θύματά σου
που θα δει, κανείς, μπροστά σου
κι ο καημός θα μοιάζει
στο λαιμό θηλιά
Αν σε δικάσουν άνθρωποι
στον τοίχο θα σε στήσουν
αν σε δικάσουν άγγελοι
στην κόλαση θα πας
Ακόμη και στην έρημο
νσ πουν, να σ’ εξορίσουν
και πάλι σπίτια θα `κλεινες
αφού δεν αγαπάς
δεν ξέρεις ν’ αγαπάς
|
Spítia klinis ke de dínis
simasía an afínis píso su
ótan fevgis tin katastrofí
Min mu pis “i álli ftene”
pu ta dákria tus kene
ke ta pínun sti dikí su epistrofí
An se dikásun ánthropi
ston ticho tha se stísun
an se dikásun ángeli
stin kólasi tha pas
Akómi ke stin érimo
ns pun, na s’ eksorísun
ke páli spítia tha `klines
afu den agapás
den kséris n’ agapás
Spítia klinis ótan svínis
álla fóta gia na minis
kápu allu, mia níchta
s’ álli agkaliá
Stives ine ta thímatá su
pu tha di, kanis, brostá su
ki o kaimós tha miázi
sto lemó thiliá
An se dikásun ánthropi
ston ticho tha se stísun
an se dikásun ángeli
stin kólasi tha pas
Akómi ke stin érimo
ns pun, na s’ eksorísun
ke páli spítia tha `klines
afu den agapás
den kséris n’ agapás
|
