Έρχεσαι κι αλλάζεις την πορεία μου
κι όλη τη ζωή μου σημαδεύεις
και δεν έχει άλλοθι η αγάπη μου
ν’ αρνηθεί αυτά που γυρεύεις
μέσα στο μυαλό μου που το θόλωσες
την παράσταση ξανακλέβεις.
Κι εγώ που σ’ αγαπάω ακόμα
στη μοναξιά σου γίνομαι χρώμα
Γίνεσαι παραίσθηση και πλάνη μου
κρέμεσαι σε σκέψεις δίχως θέμα
δίνεις αφορμή στις υποψίες μου
και γκρεμίζουνε μες στο ψέμα
κι όλες οι σκιές που με παιδεύουνε
είναι μάτια μου από `σένα.
Κι εγώ που σ’ αγαπάω ακόμα
στη μοναξιά σου γίνομαι χρώμα
|
Έrchese ki allázis tin poria mu
ki óli ti zoí mu simadevis
ke den échi állothi i agápi mu
n’ arnithi aftá pu girevis
mésa sto mialó mu pu to thóloses
tin parástasi ksanaklévis.
Ki egó pu s’ agapáo akóma
sti monaksiá su ginome chróma
Ginese paresthisi ke pláni mu
krémese se sképsis díchos théma
dínis aformí stis ipopsíes mu
ke gkremízune mes sto pséma
ki óles i skiés pu me pedevune
ine mátia mu apó `séna.
Ki egó pu s’ agapáo akóma
sti monaksiá su ginome chróma
|