Λευκή σελίδα η ζωή μου,
ταξίδι μες στο πουθενά,
χάθηκες μες στη θύμησή μου
και δε σ’ είδα ποτέ ξανά.
Εδώ στην άκρη του ονείρου
απόψε πάλι θα σταθείς,
“μείνε για λίγο στο πλευρό μου”
με σπασμένη φωνή θα μου πεις.
Μη μου ζητάς να μείνω,
είναι λάθος να ζω εδώ,
οι αγάπες δε γυρίζουν πίσω
και το ξέρουμε καλά κι οι δυο.
Θολό το τζάμι της ψυχής μου
κι εσύ μια πέτρινη σιωπή,
πώς να χωρέσει σ’ ένα δάκρυ
μια αγάπη που έχει χαθεί.
Μη μου ζητάς να μείνω,
είναι λάθος να ζω εδώ,
οι αγάπες δε γυρίζουν πίσω
και το ξέρουμε καλά κι οι δυο.
|
Lefkí selída i zoí mu,
taksídi mes sto puthená,
cháthikes mes sti thímisí mu
ke de s’ ida poté ksaná.
Edó stin ákri tu oniru
apópse páli tha stathis,
“mine gia lígo sto plevró mu”
me spasméni foní tha mu pis.
Mi mu zitás na mino,
ine láthos na zo edó,
i agápes de girízun píso
ke to ksérume kalá ki i dio.
Tholó to tzámi tis psichís mu
ki esí mia pétrini siopí,
pós na chorési s’ éna dákri
mia agápi pu échi chathi.
Mi mu zitás na mino,
ine láthos na zo edó,
i agápes de girízun píso
ke to ksérume kalá ki i dio.
|