Ότι διαβάσω,
ότι ακούσω και μ’ αρέσει
έρχεται στο νου μου το πρόσωπο σου που αγαπώ.
Ότι περάσω,
η νύχτα αν με δυσκολέψει
στους κήπους του μυαλού μου εσένα θα συλλογιστώ.
Είμαι αυτό που είναι ο άνθρωπος
τίποτα παραπάνω.
Αν είμαι στο πνεύμα που `χει ο άνεμος
δείξε μου τι να κάνω.
Όπου πλαγιάσω
η ομορφιά του θα με δέσει
τρέχω με τη σκέψη μου μαζί σου να λευτερωθώ.
Ότι με κάνει
στους ουρανούς να ανεβαίνω
σύννεφο η αγάπη σου και προσπαθώ να κρατηθώ.
Είμαι αυτό που είναι ο άνθρωπος
τίποτα παραπάνω.
Αν είμαι στο πνεύμα που `χει ο άνεμος
δείξε μου τι να κάνω.
|
Όti diaváso,
óti akuso ke m’ arési
érchete sto nu mu to prósopo su pu agapó.
Όti peráso,
i níchta an me diskolépsi
stus kípus tu mialu mu eséna tha sillogistó.
Ime aftó pu ine o ánthropos
típota parapáno.
An ime sto pnevma pu `chi o ánemos
dikse mu ti na káno.
Όpu plagiáso
i omorfiá tu tha me dési
trécho me ti sképsi mu mazí su na lefterothó.
Όti me káni
stus uranus na aneveno
sínnefo i agápi su ke prospathó na kratithó.
Ime aftó pu ine o ánthropos
típota parapáno.
An ime sto pnevma pu `chi o ánemos
dikse mu ti na káno.
|