Στην έρημη δεκαετία
στα μαγικά εξοχικά
τον έρωτά μας τραυματία
τον φέραν δίπλα μας ξανά.
Μυρίζαν φώτα τα μαλλιά σου
το σώμα σου ακροθαλασσιά
κι είχες σκορπίσει τα φιλιά σου
σ’ όλα του χάρτη τα νησιά.
Θα με γιατρέψεις με στρυχνίνη
με μαγικά και μ’ εντριβές
μα τρένο για την Κατερίνη
δε θα το βρεις, όσο κι αν θες.
Το τρένο ήταν στα όνειρά μας
και τα όνειρά μας αλοιφές
πάνω σε κάποια τραύματά μας
που ήταν αρρώστιες ψυχικές.
Σ’ ήβρα μες στις ανατροπές μου
σ’ ένα μπαράκι τ’ ουρανού
κι οι σκοτωμένες εποχές μου
ήταν παιχνίδια του χιονιού.
Παλιές στιγμές θα νοσταλγήσεις
όπως τις κάμπιες στη σειρά
που προσπερνάς μην τις πατήσεις
αφού δεν έχεις πια φτερά.
|
Stin érimi dekaetía
sta magiká eksochiká
ton érotá mas trafmatía
ton féran dípla mas ksaná.
Mirízan fóta ta malliá su
to sóma su akrothalassiá
ki iches skorpísi ta filiá su
s’ óla tu chárti ta nisiá.
Tha me giatrépsis me strichníni
me magiká ke m’ entrivés
ma tréno gia tin Kateríni
de tha to vris, óso ki an thes.
To tréno ítan sta ónirá mas
ke ta ónirá mas alifés
páno se kápia trafmatá mas
pu ítan arrósties psichikés.
S’ ívra mes stis anatropés mu
s’ éna baráki t’ uranu
ki i skotoménes epochés mu
ítan pechnídia tu chioniu.
Paliés stigmés tha nostalgísis
ópos tis kábies sti sirá
pu prospernás min tis patísis
afu den échis pia fterá.
|