Αγνή φιγούρα αλαργινή κλειδί σε κρύπτη μυστική ντύνει και γδύνει με ρυθμό άδειες εικόνες στο μυαλό
Σε μήνα που `ρχονται βροχές τρυπάω φλέβες ζωντανές παίρνω μελάνι βυσσινί γράφω και σβήνω σε κορμί
Αχ συμπληγάδες μυθικές κι αν είστε κάπου ανοιχτές να μπω, να βγω, να εξαγνιστώ σώμα σε κύκλο ιερό
Πουλιά με θειάφι στα φτερά κλωσσούν αέρα και φωτιά όλα ζευγάρωμα τριπλό χώμα ψυχή, χώμα νερό
Στης νύχτας τη νωθρή φυγή γλιστρώ στο δρόμο μοναχή στήνω χορό αερικό γέλιο και κλάμα στο κενό
|
Agní figura alarginí klidí se krípti mistikí ntíni ke gdíni me rithmó ádies ikónes sto mialó
Se mína pu `rchonte vrochés tripáo fléves zontanés perno meláni vissiní gráfo ke svíno se kormí
Ach sibligádes mithikés ki an iste kápu anichtés na bo, na vgo, na eksagnistó sóma se kíklo ieró
Puliá me thiáfi sta fterá klossun aéra ke fotiá óla zevgároma tripló chóma psichí, chóma neró
Stis níchtas ti nothrí figí glistró sto drómo monachí stíno choró aerikó gélio ke kláma sto kenó
|