Ξέρω, θα γυρίσεις μια μέρα,
γονατιστή, συγγνώμη να ζητάς,
πάνω στα δικά μου τα χέρια,
σιγουριά θα θέλεις ν’ ακουμπάς.
Θα γυρίσεις, μα φοβάμαι,
όπως ήμουνα δε θα ‘μαι,
δεν θα ‘χω για σένα αγάπης τραγούδια,
δεν θα ‘χω καρδιά,
σαν καράβι τσακισμένο,
απ’ το κύμα χτυπημένο,
το ξέρω, αγάπη γλυκιά μου,
πως θα ‘ρθεις ξανά.
Ξέρω, θα γυρίσεις μια μέρα,
μα δυστυχώς, για σένα θα ‘ναι αργά,
μέσα στην καμμένη καρδιά μου,
θέση να μπεις δε θα ‘χεις πια καμιά.
Θα γυρίσεις, μα φοβάμαι,
όπως ήμουνα δε θα ‘μαι,
δεν θα ‘χω για σένα αγάπης τραγούδια,
δεν θα ‘χω καρδιά,
σαν καράβι τσακισμένο,
απ’ το κύμα χτυπημένο,
το ξέρω, αγάπη γλυκιά μου,
πως θα ‘ρθεις ξανά.
|
Kséro, tha girísis mia méra,
gonatistí, singnómi na zitás,
páno sta diká mu ta chéria,
siguriá tha thélis n’ akubás.
Tha girísis, ma fováme,
ópos ímuna de tha ‘me,
den tha ‘cho gia séna agápis tragudia,
den tha ‘cho kardiá,
san karávi tsakisméno,
ap’ to kíma chtipiméno,
to kséro, agápi glikiá mu,
pos tha ‘rthis ksaná.
Kséro, tha girísis mia méra,
ma distichós, gia séna tha ‘ne argá,
mésa stin kamméni kardiá mu,
thési na bis de tha ‘chis pia kamiá.
Tha girísis, ma fováme,
ópos ímuna de tha ‘me,
den tha ‘cho gia séna agápis tragudia,
den tha ‘cho kardiá,
san karávi tsakisméno,
ap’ to kíma chtipiméno,
to kséro, agápi glikiá mu,
pos tha ‘rthis ksaná.
|