|
Έφυγαν μέρες έφυγαν νύχτες η ζωή μου κύλησε
και κανείς για σένα πάλι δε μου μίλησε
άνθρωποι που με αγαπάνε ξέρουν πόσο πόνεσα
ήθελα να σε κρατήσω μα δεν μπόρεσα
Μια συγγνώμη αρκούσε να σου πω
και ίσως τώρα να ήσουνα εδώ
Θυμωμένη μου αγάπη έσβησες τα φώτα σου
η καρδιά μου την καρδιά σου να μη ξαναδεί
Θυμωμένη μου αγάπη αν άνοιγες την πόρτα σου
θα έβλεπες να κλαίει ένα παιδί
Έφυγαν μέρες έφυγαν νύχτες και όλα ίδια μείνανε
και οι ελπίδες να γυρίσεις στάχτες γίνανε
τώρα το καταλαβαίνω πόσο λάθος έκανα
και αν το είχα δει και τότε δε θα σε έχανα
Αν δεν είχα δείξει εγωισμό
ίσως τώρα να ήσουνα εδώ
Θυμωμένη μου αγάπη έσβησες τα φώτα σου
η καρδιά μου την καρδιά σου να μη ξαναδεί
Θυμωμένη μου αγάπη αν άνοιγες την πόρτα σου
θα έβλεπες να κλαίει ένα παιδί
|
Έfigan méres éfigan níchtes i zoí mu kílise
ke kanis gia séna páli de mu mílise
ánthropi pu me agapáne ksérun póso pónesa
íthela na se kratíso ma den bóresa
Mia singnómi arkuse na su po
ke ísos tóra na ísuna edó
Thimoméni mu agápi ésvises ta fóta su
i kardiá mu tin kardiá su na mi ksanadi
Thimoméni mu agápi an ániges tin pórta su
tha évlepes na klei éna pedí
Έfigan méres éfigan níchtes ke óla ídia minane
ke i elpídes na girísis stáchtes ginane
tóra to katalaveno póso láthos ékana
ke an to icha di ke tóte de tha se échana
An den icha diksi egismó
ísos tóra na ísuna edó
Thimoméni mu agápi ésvises ta fóta su
i kardiá mu tin kardiá su na mi ksanadi
Thimoméni mu agápi an ániges tin pórta su
tha évlepes na klei éna pedí
|
