|
Τα κλειδιά ακούω στην πόρτα τίποτα μετά
ο ληστής ο πόνος θα ήταν, τώρα ποιος ρωτά
σαν κρυφό ξυράφι η μορφή σου με χαράζει κάθε βραδιά
ένα χάδι κι ένα φιλί σου το κορμί μου θέλει ξανά
Μα μου λείπεις τόσο ψυχή μου
που όλα είσαι εσύ στη ζωή μου
μια φλογίτσα κρυφή στο γυμνό το κορμί μου
Τι δε θα `’δινα να ερχόσουνα για λίγο
και ας μου ‘λεγες μετά πρέπει να φύγω
Τι δε θα ‘δινα να ερχόσουνα για μένα
να μ’ αγκάλιαζες κι ας ήταν όλα ψέμα
Βρέχει έξω, τρέχουνε όλοι πουθενά εσύ
τ’ όνομά σου γράφω στο τζάμι με καρδιά μισή
σε τρελή πορεία η σκέψη και νομίζω θα εκραγώ
κι αν τα σπάσω ποιος θα πιστέψει πως για σένα χάνομαι εγώ
Μα μου λείπεις τόσο ψυχή μου
που όλα είσαι εσύ στη ζωή μου
μια φλογίτσα κρυφή στο γυμνό το κορμί μου
Τι δε θα ‘δινα να ερχόσουνα για λίγο
και ας μου `λεγες μετά πρέπει να φύγω
Τι δε θα ‘δινα να ερχόσουνα για μένα
να μ’ αγκάλιαζες κι ας ήταν όλα ψέμα
|
Ta klidiá akuo stin pórta típota metá
o listís o pónos tha ítan, tóra pios rotá
san krifó ksiráfi i morfí su me charázi káthe vradiá
éna chádi ki éna filí su to kormí mu théli ksaná
Ma mu lipis tóso psichí mu
pu óla ise esí sti zoí mu
mia flogitsa krifí sto gimnó to kormí mu
Ti de tha `’dina na erchósuna gia lígo
ke as mu ‘leges metá prépi na fígo
Ti de tha ‘dina na erchósuna gia ména
na m’ agkáliazes ki as ítan óla pséma
Oréchi ékso, tréchune óli puthená esí
t’ ónomá su gráfo sto tzámi me kardiá misí
se trelí poria i sképsi ke nomízo tha ekragó
ki an ta spáso pios tha pistépsi pos gia séna chánome egó
Ma mu lipis tóso psichí mu
pu óla ise esí sti zoí mu
mia flogitsa krifí sto gimnó to kormí mu
Ti de tha ‘dina na erchósuna gia lígo
ke as mu `leges metá prépi na fígo
Ti de tha ‘dina na erchósuna gia ména
na m’ agkáliazes ki as ítan óla pséma
|
