Τι μου δίνεις να γυρίσω
πως φυσάς ν’ ανοίξω πανιά
πως το χέρι να κρατήσω
που ξανά μου δίνει φωτιά.
Στο ταξίδι αυτό
τι λόγια να πω
χαμένη καρδιά μου σαν το θησαυρό.
Μου `χες κλάψει πολλά
πάνω σε δυο φιλιά.
Είναι η ζωή μια μάχη απλώς
κι άδικος, παράξενος αποχωρισμός.
Μου `χες δώσει πολλά
πάνω που `λεγες γεια.
Είναι η ζωή μια τρέλα εντελώς
όνειρο που τρέμει μπρος το φως.
Πως τα χείλη να φιλήσω
που `χουν δει και ψέμα κι ευχή.
Τι μου δίνεις να γυρίσω
τι θα δω που δεν το έχω δει.
|
Ti mu dínis na giríso
pos fisás n’ anikso paniá
pos to chéri na kratíso
pu ksaná mu díni fotiá.
Sto taksídi aftó
ti lógia na po
chaméni kardiá mu san to thisavró.
Mu `ches klápsi pollá
páno se dio filiá.
Ine i zoí mia máchi aplós
ki ádikos, paráksenos apochorismós.
Mu `ches dósi pollá
páno pu `leges gia.
Ine i zoí mia tréla entelós
óniro pu trémi bros to fos.
Pos ta chili na filíso
pu `chun di ke pséma ki efchí.
Ti mu dínis na giríso
ti tha do pu den to écho di.
|