|
Όλο το ίδιο λες
να σ’ αγαπώ δε θες
Δε θέλεις να πονάω
Και με το χτες να ζω
Δε φταίω και δε φταις,
μην έχεις ενοχές.
Το ήξερα που πάω,
το διάλεξα εγώ.
Και τι σε νοιάζει εσένα
αν σ’ αγαπώ.
Δε θα μου πεις εμένα
για ποιον θα ζω.
Δε θα μου πεις εμένα
για ποιον θα ζω.
Δικαίωμα κανένα
δε σου ζητώ
Όλο το ίδιο λες,
να σ’ αγαπώ δε θες.
Δε θες να περιμένω
εσένα μια ζωή
Δε φταίω και δε φταις,
συγγνώμη μη μου λες,
Δεν ήτανε γραμμένο
να μείνουμε μαζί.
Και τι σε νοιάζει εσένα
αν σ’ αγαπώ.
Δε θα μου πεις εμένα
για ποιον θα ζω.
Δε θα μου πεις εμένα
για ποιον θα ζω.
Δικαίωνα κανένα
δε σου ζητώ
|
Όlo to ídio les
na s’ agapó de thes
De thélis na ponáo
Ke me to chtes na zo
De fteo ke de ftes,
min échis enochés.
To íksera pu páo,
to diáleksa egó.
Ke ti se niázi eséna
an s’ agapó.
De tha mu pis eména
gia pion tha zo.
De tha mu pis eména
gia pion tha zo.
Dikeoma kanéna
de su zitó
Όlo to ídio les,
na s’ agapó de thes.
De thes na periméno
eséna mia zoí
De fteo ke de ftes,
singnómi mi mu les,
Den ítane gramméno
na minume mazí.
Ke ti se niázi eséna
an s’ agapó.
De tha mu pis eména
gia pion tha zo.
De tha mu pis eména
gia pion tha zo.
Dikeona kanéna
de su zitó
|
