Βαλε ποινή και γράφτηνε
Στα μαύρα μου μητρώα
Να μη χαρώ τα μάτια σου
Τα πονηρά κι αθώα
Τα μάτια που με κάρφωσαν
Και μ’ έχουν δικασμένο
Να ξαγρυπνώ στην πόρτα σου
Με το μυαλό χαμένο
Το κόκκινο το στόμα σου
Πληγή από μαχαίρι
Απ’ των αγγέλων το σπαθί
Και του Θεού το χέρι
Βάλε φωτιά και κάψε με
Με τ’ ακριβά σου χέρια
Και πιάσε και τη στάχτη μου
Και σκόρπα την στ’ αστέρια
Να γίνουν τ’ άστρα πιο θαμπά
Κι η νύχτα πιο μεγάλη
Να ‘χει φεγγάρι το χρυσό
Τ’ ωραίο σου κεφάλι
Το κόκκινο το στόμα σου
Πληγή από μαχαίρι
Απ’ των αγγέλων το σπαθί
Και του Θεού το χέρι
|
Oale piní ke gráftine
Sta mavra mu mitróa
Na mi charó ta mátia su
Ta ponirá ki athóa
Ta mátia pu me kárfosan
Ke m’ échun dikasméno
Na ksagripnó stin pórta su
Me to mialó chaméno
To kókkino to stóma su
Pligí apó macheri
Ap’ ton angélon to spathí
Ke tu Theu to chéri
Oále fotiá ke kápse me
Me t’ akrivá su chéria
Ke piáse ke ti stáchti mu
Ke skórpa tin st’ astéria
Na ginun t’ ástra pio thabá
Ki i níchta pio megáli
Na ‘chi fengári to chrisó
T’ oreo su kefáli
To kókkino to stóma su
Pligí apó macheri
Ap’ ton angélon to spathí
Ke tu Theu to chéri
|