|
Και να το τέλος του κόσμου
χαλάρωσε φως μου
κοιμήσου εσύ
Εγώ δηλώνω αθώος
θα βγω πάλι σώος
με μια προσευχή
Και πάλι φταίνε οι άλλοι
μικροί και μεγάλοι
και όλα καλά
Αφού τον έχω λαδώσει
να μη με χρεώσει
κι αυτή τη φορά
Δεν τρέχει τίποτα
και δε βαριέσαι
όλα υπό έλεγχο
μη μου χαλιέσαι
Αναλογίσου πως φτάσαμε εδώ
νιώσε περήφανος
και γύρισε πλευρό
Και να που καίγεται η Τροία
καμιά ανησυχία
κανείς πανικός
θα παίξω πάλι τον τύπο
στο Δούρειο Ίππο
που μένει ασφαλώς
κι αν όλα στάχτη έχουν γίνει
δε φέρω ευθύνη
δε φταίω εγώ
εμένα κάτι με δένει
μ’ αυτήν την Ελένη
που χρόνια ζητώ
Δε τρέχει τίποτα
και δε βαριέσαι
όλα υπό έλεγχο
μη μου χαλιέσαι
Αναλογήσου πως φτάσαμε εδώ
νιώσε περήφανος
και γύρισε πλευρό.
|
Ke na to télos tu kósmu
chalárose fos mu
kimísu esí
Egó dilóno athóos
tha vgo páli sóos
me mia prosefchí
Ke páli ftene i álli
mikri ke megáli
ke óla kalá
Afu ton écho ladósi
na mi me chreósi
ki aftí ti forá
Den tréchi típota
ke de variése
óla ipó élegcho
mi mu chaliése
Analogisu pos ftásame edó
nióse perífanos
ke girise plevró
Ke na pu kegete i Tria
kamiá anisichía
kanis panikós
tha pekso páli ton típo
sto Durio Ίppo
pu méni asfalós
ki an óla stáchti échun gini
de féro efthíni
de fteo egó
eména káti me déni
m’ aftín tin Eléni
pu chrónia zitó
De tréchi típota
ke de variése
óla ipó élegcho
mi mu chaliése
Analogísu pos ftásame edó
nióse perífanos
ke girise plevró.
|
