Εγώ και η ζωή μου χωριστά
αντικριστά
πάντα δυο ξένοι
εγώ από αυτή περίμενα πολλά
κι αυτή πολλά
να περιμένει
Γιατί κι οι δυο είχαμε όνειρα πουλιά
σ’ άλλη στεριά ταξιδεμένα
μα μείνανε τα χέρια μου κλειστά
πέτα εσύ και ξέχνα εμένα
Γιατί κι οι δυο είχαμε όνειρα πουλιά
σ’ άλλη στεριά
Το μόνο που κατάφερα μαζί
μες στη ζωή, για συλλογίσου
Το μόνο που κατάφερα μαζί
μες στη ζωή, ήταν μαζί σου.
Εγώ τώρα απ’ όλα χωριστά
μάτια κλειστά
γραμμή σβησμένη
Γιατί άλλοι γεννήθηκαν νησιά
Κι άλλοι γκρεμοί
κατεστραμμένοι
Γιατί να ζούνε άλλοι τη χαρά
εκεί μπροστά, στο ίδιο κρεβάτι
Και άλλοι μόνο μες στα σινεμά
στα προσεχώς πάντα η αγάπη
Γιατί κι οι δυο είχαμε όνειρα πουλιά
σ’ άλλη στεριά
|
Egó ke i zoí mu choristá
antikristá
pánta dio kséni
egó apó aftí perímena pollá
ki aftí pollá
na periméni
Giatí ki i dio ichame ónira puliá
s’ álli steriá taksideména
ma minane ta chéria mu klistá
péta esí ke kséchna eména
Giatí ki i dio ichame ónira puliá
s’ álli steriá
To móno pu katáfera mazí
mes sti zoí, gia sillogisu
To móno pu katáfera mazí
mes sti zoí, ítan mazí su.
Egó tóra ap’ óla choristá
mátia klistá
grammí svisméni
Giatí álli genníthikan nisiá
Ki álli gkremi
katestramméni
Giatí na zune álli ti chará
eki brostá, sto ídio kreváti
Ke álli móno mes sta sinemá
sta prosechós pánta i agápi
Giatí ki i dio ichame ónira puliá
s’ álli steriá
|