Όταν με φιλούσες κι όταν με αγκάλιαζες
πάνω από τ’ αστέρια έχτιζα φωλιά
Τώρα που ’χεις φύγει και μονάχη μ’ άφησες
τίποτα δεν είναι φως μου όπως παλιά
Ένα μόνο χνάρι σου σαν πουλί στη μπόρα
ένα μόνο κράτησα κι είναι αρκετό
ένα μόνο χνάρι σου έχει μείνει τώρα
μια φωτογραφία σου για να την κοιτώ
Όταν με κεντούσες με το φίνο χάδι σου
λάμπανε τ’ αστέρια μέσα στη νυχτιά
Τώρα που ’χεις φύγει μένει το σημάδι σου
κόκκινο σημάδι μέσα στην καρδιά
Ένα μόνο χνάρι σου σαν πουλί στη μπόρα
ένα μόνο κράτησα κι είναι αρκετό
ένα μόνο χνάρι σου έχει μείνει τώρα
μια φωτογραφία σου για να την κοιτώ
|
Όtan me filuses ki ótan me agkáliazes
páno apó t’ astéria échtiza foliá
Tóra pu ’chis fígi ke monáchi m’ áfises
típota den ine fos mu ópos paliá
Έna móno chnári su san pulí sti bóra
éna móno krátisa ki ine arketó
éna móno chnári su échi mini tóra
mia fotografía su gia na tin kitó
Όtan me kentuses me to fíno chádi su
lábane t’ astéria mésa sti nichtiá
Tóra pu ’chis fígi méni to simádi su
kókkino simádi mésa stin kardiá
Έna móno chnári su san pulí sti bóra
éna móno krátisa ki ine arketó
éna móno chnári su échi mini tóra
mia fotografía su gia na tin kitó
|