Ώρα οκτώ ο καφές γουλιά γουλιά
φορώ το παλτό ξεκινώ χωρίς μιλιά
δίχως ένα σκοπό δίχως καλημέρα να πω
σ’ ένα φίλο σ’ ένα γνωστό
λείπεις και σ’ αγαπώ
Ώρα οκτώ στο γραφείο που γυρνώ
αργά ξεκινώ μες στο πλήθος περπατώ
σε φωνάζω δειλά πρόσωπα σβησμένα θολά
ποιος σωπαίνει ποιος μου μιλά
λείπεις και σ’ αγαπώ
Ώρα οκτώ στην καρδιά χαρά καμιά
τριγύρω κοιτώ μες στους δρόμους ερημιά
αύριο πάλι δουλειά και στο σπίτι άδεια αγκαλιά
τραγουδώ ν’ακούσω λαλιά
λείπεις και σ’ αγαπώ και σ’ αγαπώ
λείπεις και σ’ αγαπώ
|
Ώra októ o kafés guliá guliá
foró to paltó ksekinó chorís miliá
díchos éna skopó díchos kaliméra na po
s’ éna fílo s’ éna gnostó
lipis ke s’ agapó
Ώra októ sto grafio pu girnó
argá ksekinó mes sto plíthos perpató
se fonázo dilá prósopa svisména tholá
pios sopeni pios mu milá
lipis ke s’ agapó
Ώra októ stin kardiá chará kamiá
trigiro kitó mes stus drómus erimiá
avrio páli duliá ke sto spíti ádia agkaliá
tragudó n’akuso laliá
lipis ke s’ agapó ke s’ agapó
lipis ke s’ agapó
|