|
Δεν υπάρχουν φωνές να με φέρνουν πίσω
και παλιές μου στιγμές να τις νοσταλγώ
τα παιχνίδια της μνήμης μπορώ να νικήσω
έχω φτάσει ως την άκρη πως να γυρίσω
Χαρά, σε βρήκα, χαρά
Χαρά, σε φτάνω
να σε απλώσω μπορώ στην ψυχή μου πάνω
Ζωή σε βρήκα, Ζωή μου
κυλάω μαζί σου
σαν να το ’ξερα πως θα με πεις δική σου
Ότι είχα να κρύψω το ξεχνάω
ότι αντέχει στο φως σου το κρατώ
είσαι τόσο μεγάλη ζωή και πάω
έχω φτάσει ως την άκρη πως να χαθώ
Χαρά, σε βρήκα, χαρά
Χαρά, σε φτάνω
να σε απλώσω μπορώ στην ψυχή μου πάνω
Ζωή σε βρήκα, Ζωή μου
κυλάω μαζί σου
σαν να το ’ξερα πως θα με πεις δική σου
|
Den ipárchun fonés na me férnun píso
ke paliés mu stigmés na tis nostalgó
ta pechnídia tis mnímis boró na nikíso
écho ftási os tin ákri pos na giríso
Chará, se vríka, chará
Chará, se ftáno
na se aplóso boró stin psichí mu páno
Zoí se vríka, Zoí mu
kiláo mazí su
san na to ’ksera pos tha me pis dikí su
Όti icha na krípso to ksechnáo
óti antéchi sto fos su to krató
ise tóso megáli zoí ke páo
écho ftási os tin ákri pos na chathó
Chará, se vríka, chará
Chará, se ftáno
na se aplóso boró stin psichí mu páno
Zoí se vríka, Zoí mu
kiláo mazí su
san na to ’ksera pos tha me pis dikí su
|
