|
Πήρα λουλούδια κι έπλεξα
στεφάνι να σου κάνω
κι ένα άσπρο σύννεφο
κι ένα άσπρο σύννεφο
εκεί για να σε βάλω
Και χίλια περιστέρια
να σου φιλούν τα χέρια
κι εγώ να σ’ αγαπώ
κι εγώ να σ’ αγαπώ
Πήρα απ’ τ’ αηδόνια τις φωνές
να λέω τ’ όνομά σου
και από χίλια αρώματα
και από χίλια αρώματα
έφτιαξα τ’ άρωμά σου
Πήρα των αστεριών το φως
χρυσάφι να σε ντύσω
την αγκαλιά μου άνοιξα
την αγκαλιά μου άνοιξα
εκεί για να σε κλείσω
|
Píra luludia ki épleksa
stefáni na su káno
ki éna áspro sínnefo
ki éna áspro sínnefo
eki gia na se válo
Ke chília peristéria
na su filun ta chéria
ki egó na s’ agapó
ki egó na s’ agapó
Píra ap’ t’ aidónia tis fonés
na léo t’ ónomá su
ke apó chília arómata
ke apó chília arómata
éftiaksa t’ áromá su
Píra ton asterión to fos
chrisáfi na se ntíso
tin agkaliá mu ániksa
tin agkaliá mu ániksa
eki gia na se kliso
|
