|
Κατάγομαι απ’ ευθείας απ’ τη μοναξιά
Μπορεί γι’ αυτό και να μ’ αρέσει
Να γυρίζω τα βράδια εκεί και να σε ψάχνω
Παίρνω τη πόλη αγκαλιά και πάω
Μακάρι να ’ξερα που θα με βγάλει
Τις φωτεινές επιγραφές ρωτάω
Κι οι δρόμοι όλοι πως χορεύουν πάλι
Κι όλο γυρίζω και τραγουδάω
Και μ’ αγαπάει ότι αγαπάω
Χωρίς σκοπό, χωρίς σκοπό
Έτσι μ’ αρέσει ν’ αγαπώ
Δεν λογαριάζω, ούτε μετράω
Δεν αγοράζω απόψε, δεν πουλάω
Κάτι κορίτσια τρελά ακολουθάω
Με τα όνειρα μου τις νύχτες μεθάω
Κι όλο γυρίζω και τραγουδάω
Και μ’ αγαπάει ότι αγαπάω
Κι αν έρθει εκείνη η στιγμή
Να κάνω τον λογαριασμό
Τότε στο αίμα μου θα μπω
Και θα ψαχτώ και θα ψαχτώ
Κι ας είναι Θεέ μου εκεί να βρω
Τους έρωτες που τώρα ζω
Κάθε στιγμή, κάθε λεπτό
Χωρίς σκοπό
|
Katágome ap’ efthias ap’ ti monaksiá
Bori gi’ aftó ke na m’ arési
Na girízo ta vrádia eki ke na se psáchno
Perno ti póli agkaliá ke páo
Makári na ’ksera pu tha me vgáli
Tis fotinés epigrafés rotáo
Ki i drómi óli pos chorevun páli
Ki ólo girízo ke tragudáo
Ke m’ agapái óti agapáo
Chorís skopó, chorís skopó
Έtsi m’ arési n’ agapó
Den logariázo, ute metráo
Den agorázo apópse, den puláo
Káti korítsia trelá akolutháo
Me ta ónira mu tis níchtes metháo
Ki ólo girízo ke tragudáo
Ke m’ agapái óti agapáo
Ki an érthi ekini i stigmí
Na káno ton logariasmó
Tóte sto ema mu tha bo
Ke tha psachtó ke tha psachtó
Ki as ine Theé mu eki na vro
Tus érotes pu tóra zo
Káthe stigmí, káthe leptó
Chorís skopó
|
