Μου είπες φεύγω και σ’ αφήνω
πουλί ελεύθερο θα γίνω
για να βρω σ’ άλλην αγκαλιά
άλλη φωλιά, γλυκύτερα φιλιά.
Μα εγώ σου είπα ο καημένος
θα μετανιώσεις ορισμένως
αγάπες ψεύτικες θα βρεις,
μα δεν μπορείς τέτοια καρδιά να βρεις.
Αν βγουν αλήθεια
όσα νομίζεις παραμύθια
αν δυστυχήσεις,
την πόρτα μου έλα να χτυπήσεις
θα στην ανοίξω
και θα σε κλείσω
στο στήθος μου χωρίς ντροπή
κι ο κόσμος ότι θέλει ας πει
Μου `παν πως τώρα ευτυχισμένη
μες στα διαμάντια βουτηγμένη
αγάπη ψεύτικη κερνάς
κι όπου περνάς πλανιέσαι και πλανάς.
Σαν είν’ η αγάπη πουλημένη,
δυο βγαίνουν πάντα γελασμένοι
Θα `ρθει στιγμή να βαρεθείς
και τότε ευθύς εμέ θα θυμηθείς
|
Mu ipes fevgo ke s’ afíno
pulí elefthero tha gino
gia na vro s’ állin agkaliá
álli foliá, glikítera filiá.
Ma egó su ipa o kaiménos
tha metaniósis orisménos
agápes pseftikes tha vris,
ma den boris tétia kardiá na vris.
An vgun alíthia
ósa nomízis paramíthia
an distichísis,
tin pórta mu éla na chtipísis
tha stin anikso
ke tha se kliso
sto stíthos mu chorís ntropí
ki o kósmos óti théli as pi
Mu `pan pos tóra eftichisméni
mes sta diamántia vutigméni
agápi pseftiki kernás
ki ópu pernás planiése ke planás.
San in’ i agápi puliméni,
dio vgenun pánta gelasméni
Tha `rthi stigmí na varethis
ke tóte efthís emé tha thimithis
|