|
Κοίτα εγώ
για να φοράς τι σου ’φερα
κοίτα εγώ
της συμφοράς τα νούφαρα
κοίτα εγώ
με τι καημούς σε κέρασα
κοίτα πάλι εγώ.
Κάπου εκεί
στο παρελθόν σου ανάμεσα
κάπου εκεί
με λίγα λόγια κι άμεσα
κάπου εκεί
το άλλοθί σου στο ’δωσα
κάπου εκεί
τον εαυτό μου πρόδωσα.
Κι όχι εσύ
εσύ ποτέ δε μ’ άφησες
κι όχι εσύ
εσύ δεσμούς ζωγράφισες
κι όχι εσύ
εσύ για μένα πλήρωσες
κι όχι πάλι εσύ.
Μόνο εγώ
για να πνιγώ σ’ αγκάλιαζα
μόνο εγώ
της φυλακής σου η θάλασσα
μόνο εγώ
εγώ ποτέ δε σκέφτηκα
Μόνο εγώ που πήγα κι ερωτεύτηκα.
|
Kita egó
gia na forás ti su ’fera
kita egó
tis simforás ta nufara
kita egó
me ti kaimus se kérasa
kita páli egó.
Kápu eki
sto parelthón su anámesa
kápu eki
me líga lógia ki ámesa
kápu eki
to állothí su sto ’dosa
kápu eki
ton eaftó mu pródosa.
Ki óchi esí
esí poté de m’ áfises
ki óchi esí
esí desmus zográfises
ki óchi esí
esí gia ména plíroses
ki óchi páli esí.
Móno egó
gia na pnigó s’ agkáliaza
móno egó
tis filakís su i thálassa
móno egó
egó poté de skéftika
Móno egó pu píga ki eroteftika.
|
