Το σπίτι άδειο περιμένει να γυρίσεις
δεν το γεμίζουν οι δικές μου απαντήσεις
δακρύζουν όνειρα οι τοίχοι κάθε βράδυ,
παραμιλάω,κάνω πρόβες στο σκοτάδι.
Τα λόγια ψάχνω που θα πω όταν βρεθούμε,
μα θα μου φύγει ο θυμός σαν κοιταχτούμε
έτσι αρχίζει και τελειώνει η ζωή μου
σ΄ένα διάλογο με τη συνείδησή μου.
Κάνε μια φορά αυτό που δεν θα περιμένω
δείξε μου ξανά ακόμα ότι σε μαθαίνω
κάνε μια φορά τη διαφορά για όσα λένε,
που σε αγαπάω έλα και δικαίωσέ με
Κανείς δεν ξέρει τι περνάω μακρυά σου
για μένα χτύπαγε θυμάμαι η καρδιά σου
με αντικείμενα δικά σου ξενυχτάω
βλέπω τα μάτια σου παντού,όπου κι αν πάω.
Κάνε μια φορά αυτό που δεν θα περιμένω
δείξε μου ξανά ακόμα ότι σε μαθαίνω
κάνε μια φορά τη διαφορά για όσα λένε,
που σε αγαπάω έλα και δικαίωσέ με
|
To spíti ádio periméni na girísis
den to gemízun i dikés mu apantísis
dakrízun ónira i tichi káthe vrádi,
paramiláo,káno próves sto skotádi.
Ta lógia psáchno pu tha po ótan vrethume,
ma tha mu fígi o thimós san kitachtume
étsi archízi ke telióni i zoí mu
s΄éna diálogo me ti sinidisí mu.
Káne mia forá aftó pu den tha periméno
dikse mu ksaná akóma óti se matheno
káne mia forá ti diaforá gia ósa léne,
pu se agapáo éla ke dikeosé me
Kanis den kséri ti pernáo makriá su
gia ména chtípage thimáme i kardiá su
me antikimena diká su ksenichtáo
vlépo ta mátia su pantu,ópu ki an páo.
Káne mia forá aftó pu den tha periméno
dikse mu ksaná akóma óti se matheno
káne mia forá ti diaforá gia ósa léne,
pu se agapáo éla ke dikeosé me
|