Περπατάει στο δρόμο και γελάει
τι συμβαίνει, στο νου της δε χωράει
εσύ να ‘σαι σε άλλη αγκαλιά
κι όσα πίστεψε να παίρνουν φωτιά
Μόνη της για σένα μιλάει
η αγάπη πονάει, πουθενά δε σε πάει
μόνη της για σένα μιλάει
μια αγάπη ζητάει, σ’ ένα κόσμο που δεν τη χωράει
Κυνηγάει στο δρόμο μια σκιά
που την έλεγε αγάπη μια φορά
τόσα χρόνια χαμένα στη σιωπή
και δεν ξέρει πια τι θέλει να πει
Μόνη της για σένα μιλάει
η αγάπη πονάει, πουθενά δε σε πάει
μόνη της για σένα μιλάει
μια αγάπη ζητάει, σ’ ένα κόσμο που δεν τη χωράει
Μόνο για σένα μιλάει
Μόνη της για σένα μιλάει
η αγάπη πονάει, πουθενά δε σε πάει
μόνη της για σένα μιλάει
μια αγάπη ζητάει, σ’ ένα κόσμο που δεν τη χωράει
Μόνο για σένα μιλάει
|
Perpatái sto drómo ke gelái
ti simveni, sto nu tis de chorái
esí na ‘se se álli agkaliá
ki ósa pístepse na pernun fotiá
Móni tis gia séna milái
i agápi ponái, puthená de se pái
móni tis gia séna milái
mia agápi zitái, s’ éna kósmo pu den ti chorái
Kinigái sto drómo mia skiá
pu tin élege agápi mia forá
tósa chrónia chaména sti siopí
ke den kséri pia ti théli na pi
Móni tis gia séna milái
i agápi ponái, puthená de se pái
móni tis gia séna milái
mia agápi zitái, s’ éna kósmo pu den ti chorái
Móno gia séna milái
Móni tis gia séna milái
i agápi ponái, puthená de se pái
móni tis gia séna milái
mia agápi zitái, s’ éna kósmo pu den ti chorái
Móno gia séna milái
|