Σ’ αγάπησα πολύ
Κι ακόμα δεν τερμάτισα
Κελί που σε περπάτησα
Σαν να ‘σουν όλη η γη
Το μέσα μου γυαλί
Γυαλί που το θρυμμάτισες
Τα ψήγματα σου άφησες
Σαν να ‘ταν θησαυροί
Είσαι εκείνο που δε θα ‘χω
Όσο χτυπάει αυτή η καρδιά
Σαν το μωρό πάνω στο βράχο
Παραπατάω με σιγουριά
Σκοτάδι μου βαθύ
Μέρα που δε σ’ απόκτησα
Σαν ήλιο εγώ σε γιόρτασα
Κι ας ήσουνα κερί
Περίμενα πολλά
Και χάθηκα στο μέτρημα
Φοράω παπούτσια πέτρινα
Και πάω στα τυφλά
|
S’ agápisa polí
Ki akóma den termátisa
Kelí pu se perpátisa
San na ‘sun óli i gi
To mésa mu gialí
Gialí pu to thrimmátises
Ta psígmata su áfises
San na ‘tan thisavri
Ise ekino pu de tha ‘cho
Όso chtipái aftí i kardiá
San to moró páno sto vrácho
Parapatáo me siguriá
Skotádi mu vathí
Méra pu de s’ apóktisa
San ílio egó se giórtasa
Ki as ísuna kerí
Perímena pollá
Ke cháthika sto métrima
Foráo paputsia pétrina
Ke páo sta tiflá
|