|
Σάπια λεμόνια στα νερά του λιμανιού
και στα Λαδάδικα μια μπόχα που ταγγίζει.
Στενά δρομάκια μού ξανάρχονται στο νου.
Τρένα που αγκομαχάνε στο σταθμό,
το λεωφορείο για τη Νέα Μενεμένη,
μα δε θυμάσαι ούτε οδό ούτ’ αριθμό
ούτ’ αν την λέγανε Σταυρούλα η Ελένη.
Σπίτια μικρά με τα παλιά καφασωτά
αιώνες πλάι στο Κάστρο μένουν κουρνιασμένα.
Για σένα τώρα πια κανένας δεν ρωτά.
Τρένα που αγκομαχάνε στο σταθμό,
το λεωφορείο για τη Νέα Μενεμένη,
μα δε θυμάσαι ούτε οδό ούτ’ αριθμό
ούτ’ αν την λέγανε Σταυρούλα η Ελένη.
Μοιάζεις εξόριστος σε δύσκολους καιρούς
σε πολιτείες μακρινές, σε ξένα μέρη.
Του Καζαντζίδη το παράπονο ακούς.
Τρένα που αγκομαχάνε στο σταθμό,
το λεωφορείο για τη Νέα Μενεμένη,
μα δε θυμάσαι ούτε οδό ούτ’ αριθμό
ούτ’ αν την λέγανε Σταυρούλα η Ελένη.
|
Sápia lemónia sta nerá tu limaniu
ke sta Ladádika mia bócha pu tangizi.
Stená dromákia mu ksanárchonte sto nu.
Tréna pu agkomacháne sto stathmó,
to leoforio gia ti Néa Meneméni,
ma de thimáse ute odó ut’ arithmó
ut’ an tin légane Stavrula i Eléni.
Spítia mikrá me ta paliá kafasotá
eónes plái sto Kástro ménun kurniasména.
Gia séna tóra pia kanénas den rotá.
Tréna pu agkomacháne sto stathmó,
to leoforio gia ti Néa Meneméni,
ma de thimáse ute odó ut’ arithmó
ut’ an tin légane Stavrula i Eléni.
Miázis eksóristos se dískolus kerus
se polities makrinés, se kséna méri.
Tu Kazantzídi to parápono akus.
Tréna pu agkomacháne sto stathmó,
to leoforio gia ti Néa Meneméni,
ma de thimáse ute odó ut’ arithmó
ut’ an tin légane Stavrula i Eléni.
|
