|
Της Μαριώς χτυπώ την πόρτα
να μ’ ανοίξει για να μπω
μα επειδή είμαι σουρωμένος
παριστάνει τον κουφό.
Ανάθεμά σε βρε Μαριώ
τέτοια μου κάνεις και μεθώ,
τέτοια μου κάνεις και μεθώ
μα θα τον χάσεις τον Μαθιό.
Της Μαριώς χτυπώ την πόρτα
θα την σπάσω για να μπω.
Της Μαριώς χτυπώ την πόρτα
δεν μ’ ανοίγει για να μπω
και θα με μαζέψει πάλι
σαν και χθες το “εκατό”.
|
Tis Mariós chtipó tin pórta
na m’ aniksi gia na bo
ma epidí ime suroménos
paristáni ton kufó.
Anáthemá se vre Marió
tétia mu kánis ke methó,
tétia mu kánis ke methó
ma tha ton chásis ton Mathió.
Tis Mariós chtipó tin pórta
tha tin spáso gia na bo.
Tis Mariós chtipó tin pórta
den m’ anigi gia na bo
ke tha me mazépsi páli
san ke chthes to “ekató”.
|
