|
Όσα ζήσαμε μπροστά μου προχωράνε
Χρόνια που έμοιαζε η αγάπη ενοχή
Με αγγίζουνε και πίσω με κρατάνε
Σε μια μόνιμη μικρή συνενοχή
Και αν σε ήθελα κι ας έγινα κομμάτια
Δεν κατάφερα στον κόσμο σου να μπω
Ίσως φταίει ότι κοίταγα στα μάτια
Ίσως φταίει που δεν είχα τι να πω
Θα αγαπήσω, θα γελάσω και θα κλάψω
Θα χορέψω, θα πονέσω και θα πιω
Μα στο ορκίζομαι πως άλλο δε θα χάσω
Τον παλιό αγαπημένο μου εαυτό
Όσα έζησα μπροστά μου κολυμπάνε
Και αράζουν στου μυαλού μου της πληγές
Είναι αλήθεια πως τα όνειρα πονάνε
Και ότι μένει είναι μόνο οι στιγμές
Και αν τα χρόνια μου τα κράτησα για σένα
Τώρα έρχεται το τέλος στην αρχή
Δες τα ρούχα της καρδιάς πεταμένα
Και μπροστά σου τώρα στέκεται γυμνή
Θα αγαπήσω, θα γελάσω και θα κλάψω
Θα χορέψω, θα πονέσω και θα πιω
Μα στο ορκίζομαι πως άλλο δε θα χάσω
Τον παλιό αγαπημένο μου εαυτό
|
Όsa zísame brostá mu prochoráne
Chrónia pu émiaze i agápi enochí
Me angizune ke píso me kratáne
Se mia mónimi mikrí sinenochí
Ke an se íthela ki as égina kommátia
Den katáfera ston kósmo su na bo
Ίsos ftei óti kitaga sta mátia
Ίsos ftei pu den icha ti na po
Tha agapíso, tha geláso ke tha klápso
Tha chorépso, tha ponéso ke tha pio
Ma sto orkízome pos állo de tha cháso
Ton palió agapiméno mu eaftó
Όsa ézisa brostá mu kolibáne
Ke arázun stu mialu mu tis pligés
Ine alíthia pos ta ónira ponáne
Ke óti méni ine móno i stigmés
Ke an ta chrónia mu ta krátisa gia séna
Tóra érchete to télos stin archí
Des ta rucha tis kardiás petaména
Ke brostá su tóra stékete gimní
Tha agapíso, tha geláso ke tha klápso
Tha chorépso, tha ponéso ke tha pio
Ma sto orkízome pos állo de tha cháso
Ton palió agapiméno mu eaftó
|
