|
Από δω και πάνω στου γλεντιού το σαματά,
με ένα αστείο σάλτο ανεβαίνω.
Από δω και πάνω πεινασμένη μου καρδιά,
με χαρά και δάκρυα σε χορταίνω.
Από δω και πάνω δε ρωτάω άλλο πια
τι ζητώ που πάω και ποιος να ’μαι.
Από δω και πάνω σταματώ τις προσευχές,
από δω και πάνω δε φοβάμαι.
Από δω και πάνω στου ρυθμού την αγκαλιά,
ώπα! με ένα σάλτο μέσα μπαίνω,
Από δω και πάνω τραγουδώ για τη φωτιά,
κι απ’ του κόσμου το καμίνι ξεμακραίνω.
Από δω και πάνω δε ρωτάω άλλο πια
τι ζητώ που πάω και ποιος να ’μαι.
Από δω και πάνω σταματώ τις προσευχές,
από δω και πάνω δε φοβάμαι
|
Apó do ke páno stu glentiu to samatá,
me éna astio sálto aneveno.
Apó do ke páno pinasméni mu kardiá,
me chará ke dákria se chorteno.
Apó do ke páno de rotáo állo pia
ti zitó pu páo ke pios na ’me.
Apó do ke páno stamató tis prosefchés,
apó do ke páno de fováme.
Apó do ke páno stu rithmu tin agkaliá,
ópa! me éna sálto mésa beno,
Apó do ke páno tragudó gia ti fotiá,
ki ap’ tu kósmu to kamíni ksemakreno.
Apó do ke páno de rotáo állo pia
ti zitó pu páo ke pios na ’me.
Apó do ke páno stamató tis prosefchés,
apó do ke páno de fováme
|
