Σ’ έχω πια βαρεθεί
Γιατί φταις, αχ, εσύ
Που το ρίχνω όλο στο κρασί
Με γελάς, δεν πονάς
Σαν εχθρό με κοιτάς
Γεννήθηκες για να με τυραννάς
Έχεις μια καρδιά που ‘ναι όλο ψευτιά
Άπονη, κακιά
Τι σκληρή είσαι πια
Τώρα στρίβε από μένα, φύγε από ‘δω
Δύο χρόνια με γελούσες
Με το ψέμα μου μιλούσες
Φύγε ψεύτρα πια να μη σε ιδώ
Τι καρδιά έχεις πια
Δεν πονά, δε γελά
Με το ψέμα όλο μου μιλά
Δε βαστώ, θα στο πω
Φύγε πια, σε μισώ
Γιατί είσαι εσύ η αιτία που πονώ
Έχεις μια καρδιά που ‘ναι όλο ψευτιά
Άπονη, κακιά
Τι σκληρή είσαι πια
Τώρα στρίβε από μένα, φύγε από ‘δω
Δύο χρόνια με γελούσες
Με το ψέμα μου μιλούσες
Φύγε ψεύτρα πια να μη σε ιδώ
|
S’ écho pia varethi
Giatí ftes, ach, esí
Pu to ríchno ólo sto krasí
Me gelás, den ponás
San echthró me kitás
Genníthikes gia na me tirannás
Έchis mia kardiá pu ‘ne ólo pseftiá
Άponi, kakiá
Ti sklirí ise pia
Tóra stríve apó ména, fíge apó ‘do
Dío chrónia me geluses
Me to pséma mu miluses
Fíge pseftra pia na mi se idó
Ti kardiá échis pia
Den poná, de gelá
Me to pséma ólo mu milá
De vastó, tha sto po
Fíge pia, se misó
Giatí ise esí i etía pu ponó
Έchis mia kardiá pu ‘ne ólo pseftiá
Άponi, kakiá
Ti sklirí ise pia
Tóra stríve apó ména, fíge apó ‘do
Dío chrónia me geluses
Me to pséma mu miluses
Fíge pseftra pia na mi se idó
|