Κάτι σου συμβαίνει,
δε μου λες.
Τώρα τελευταία,
όλο κλαις.
Μήπως έχει χάσει η ομάδα σου και κλαις,
μήπως σάπισε η αγάπη σου και φταις;
Γιατί κλαις;
Σκούπισε τα δάκρυά σου,
την καρδιά σου μη χαλάς.
Τι σε βασανίζει, πες μου,
και όλο πίνεις και μεθάς;
Μήπως σάπισε η αγάπη σου και κλαις
και σ’ έχουν πνίξει τώρα οι ενοχές;
Γιατί κλαις;
Τώρα τελευταία
δεν μιλάς,
κι όπως πρώτα,
δε χαμογελάς.
Μήπως έχει χάσει η ομάδα σου και κλαις,
μήπως σάπισε η αγάπη σου και φταις;
Γιατί κλαις;
Σκούπισε τα δάκρυά σου,
την καρδιά σου μη χαλάς.
Τι σε βασανίζει, πες μου,
και όλο πίνεις και μεθάς;
Σκούπισε τα δάκρυά σου
και μην κάνεις σαν παιδί.
Πες μου τα παράπονά σου,
πες μου τι σ’απασχολεί.
Μήπως σάπισε η αγάπη σου και κλαις
και σ’ έχουν πνίξει τώρα οι ενοχές;
Γιατί κλαις;
|
Káti su simveni,
de mu les.
Tóra teleftea,
ólo kles.
Mípos échi chási i omáda su ke kles,
mípos sápise i agápi su ke ftes;
Giatí kles;
Skupise ta dákriá su,
tin kardiá su mi chalás.
Ti se vasanízi, pes mu,
ke ólo pínis ke methás;
Mípos sápise i agápi su ke kles
ke s’ échun pníksi tóra i enochés;
Giatí kles;
Tóra teleftea
den milás,
ki ópos próta,
de chamogelás.
Mípos échi chási i omáda su ke kles,
mípos sápise i agápi su ke ftes;
Giatí kles;
Skupise ta dákriá su,
tin kardiá su mi chalás.
Ti se vasanízi, pes mu,
ke ólo pínis ke methás;
Skupise ta dákriá su
ke min kánis san pedí.
Pes mu ta paráponá su,
pes mu ti s’apascholi.
Mípos sápise i agápi su ke kles
ke s’ échun pníksi tóra i enochés;
Giatí kles;
|