Στης Πλάκας τα στενά | Stis Plákas ta stená

Μέσα στης Πλάκας τα στενά, αγάπησα με πόνο
μια έμορφη Πλακιώτισσα και ολοένα λιώνω
μέσα στης Πλάκας τα στενά, αγάπησα με πόνο.

Γι’ αυτήνε έγινα μπεκρής και μέρα νύχτα πίνω
και μες στης πλάκας τα στενά, το στεναγμό μου αφήνω
Γι’ αυτήνε έγινα μπεκρής και μέρα νύχτα πίνω.

Μα όσα κι αν της έχω ειπεί, ο νους της δεν αλλάζει
και κάθε μέρα πιότερο, μες στην καρδιά με σφάζει
μα όσα κι αν της έχω ειπεί, ο νους της δεν αλλάζει.

Τρελή μικρή μου δεν μπορώ, για σένανε πεθαίνω
για σένανε Πλακιώτισσα, στον Άδη κατεβαίνω
τρελή μικρή μου δεν μπορώ, για σένανε πεθαίνω.

Mésa stis Plákas ta stená, agápisa me póno
mia émorfi Plakiótissa ke oloéna lióno
mésa stis Plákas ta stená, agápisa me póno.

Gi’ aftíne égina bekrís ke méra níchta píno
ke mes stis plákas ta stená, to stenagmó mu afíno
Gi’ aftíne égina bekrís ke méra níchta píno.

Ma ósa ki an tis écho ipi, o nus tis den allázi
ke káthe méra piótero, mes stin kardiá me sfázi
ma ósa ki an tis écho ipi, o nus tis den allázi.

Trelí mikrí mu den boró, gia sénane petheno
gia sénane Plakiótissa, ston Άdi kateveno
trelí mikrí mu den boró, gia sénane petheno.