Πόσο σ’ αγαπώ πόσο σ’ αγαπώ
καν’ τα σύννεφα πιο πέρα
φτάνω μέρα με τη μέρα
ψάχνω ένα σου σημάδι για να βρω
Πόσο σ’ αγαπώ πόσο σ’ αγαπώ
την καρδούλα μου τυλίγει
από τότε που `χεις φύγει
ένα χάος ένα απέραντο κενό
Θα `ρθεις το ξέρω θα γυρίσεις
μια μέρα θα ζητήσεις
με χέρια την δική μου αγκαλιά
Θα `ρθεις με όσους και να μπλέξεις
στο τέλος δε θα αντέξεις
εμένα θα ζητάς ξανά
Μόνο μια στιγμή μόνο ένα λεπτό
να σε δω μπροστά μου πάλι
η καρδούλα μου να πάρει
λίγο φως απ’ τα ματάκια σου τα δυο
Θα `ρθεις το ξέρω θα γυρίσεις
μια μέρα θα ζητήσεις
με χέρια την δική μου αγκαλιά
Θα `ρθεις με όσους και να μπλέξεις
στο τέλος δε θα αντέξεις
εμένα θα ζητάς ξανά
|
Póso s’ agapó póso s’ agapó
kan’ ta sínnefa pio péra
ftáno méra me ti méra
psáchno éna su simádi gia na vro
Póso s’ agapó póso s’ agapó
tin kardula mu tilígi
apó tóte pu `chis fígi
éna cháos éna apéranto kenó
Tha `rthis to kséro tha girísis
mia méra tha zitísis
me chéria tin dikí mu agkaliá
Tha `rthis me ósus ke na bléksis
sto télos de tha antéksis
eména tha zitás ksaná
Móno mia stigmí móno éna leptó
na se do brostá mu páli
i kardula mu na pári
lígo fos ap’ ta matákia su ta dio
Tha `rthis to kséro tha girísis
mia méra tha zitísis
me chéria tin dikí mu agkaliá
Tha `rthis me ósus ke na bléksis
sto télos de tha antéksis
eména tha zitás ksaná
|